OnderWijsTijd jrg. 1 nr. 2. Thema: verslaving

Beschrijving

Een los nummer bestellen kan via onderwijstijd@spabonneeservice.nl.
Een abonnement telt 4 nummers per jaar. Zie onze abonnementspagina.

---

Inhoud van dit nummer

Gamen, geen kinderspel
Martijn Van Heel & Davy Nijs

Gamen blijft aan populariteit winnen en dit vooral bij kinderen en jongeren tussen de 6 en 18 jaar oud. In 2020 gaf 86% van de kinderen (tegenover 75% in 2018) aan af en toe een spelletje te spelen. Ze doen dit op een smartphone, laptop en console, maar vooral op een tablet (Apestaartjaren, 2020). We zien hier een genderverschil: jongens gamen vooral, terwijl meisjes vooral social media gebruiken (Mastari, 2019). Voor 4 op de 10 jongeren is gamen een automatisme geworden om verveling tegen te gaan (Apestaartjaren, 2020).

Vrijwilligersinitiatief rond openheid middelengebruik
Anke Poels-Verstegen & Maria Simons

Na een aantal incidenten en zelfs een zelfdoding is in Helvoirt, een dorp horend bij de gemeente Vught in Noord-Brabant, door bezorgde ouders in samenwerking met betrokken vrijwilligers het platform Herstelvoirt opgericht. De naam is samengesteld uit de allitererende woorden Helvoirt en Herstel. De ambitie is het doorbreken van de taboes rond middelengebruik zodra er sprake is van verslaving. Herstel duidt daarbij op de poging tot terugkeer naar een beheersbare leefwijze. De vrijwilligers willen daartoe moeilijke onderwerpen bespreekbaar maken, een luisterend oor zijn, niet veroordelen, laagdrempelig zijn, informatie geven, vragen verduidelijken, verwijzen… Openheid met als doel transparantie te creëren.

Verslaafd, maar niet aan school
Anton Horeweg

Eigenlijk ging Samantha op haar dertiende gebruiken omdat ze nieuwsgierig was hoe het zou voelen om een joint te roken. En, zegt ze, “het voelde goed, ik werd er ontspannen van en voelde me minder rot. Ik werd ook minder druk in mijn hoofd.” Omdat ze zich op die leeftijd vaak rot en onbegrepen voelde, greep ze steeds vaker naar de cannabis. “Bij het minste of geringste gebruikte ik.” Op school vertaalde dat gebruik zich in stemmingswisselingen, slechte cijfers en spijbelen.

Ervaringsverhaal over drank- en drugsgebruik
Remco Steijlen

In dit artikel informeer ik over de noodzaak om kinderen beter voor te lichten op vroege leeftijd en over de mogelijke gevolgen van drank- en drugsgebruik. Ik vertel over mijn verslavingsverleden, dat zijn oorsprong vond toen ik 14 jaar was, en over mijn visie over de huidige behandelingen en de mogelijke oplossingen voor een juiste behandeling.

Een rookvrij onderwijsterrein
Liesbeth Naaborgh

Om een rookvrije generatie te realiseren, moet het vanzelfsprekend zijn dat kinderen de kans krijgen om rookvrij op te groeien. Een belangrijke doelstelling van het landelijke Preventieakkoord.1 Essentieel daarin is het creëren van rookvrije omgevingen, met name op plaatsen waar kinderen en jongeren veel tijd doorbrengen. Op scholen kan dat door middel van een rookvrij schoolterrein. Hiermee wordt ook door het onderwijs de norm gesteld dat roken ‘niet normaal’ is en wordt het goede voorbeeld gegeven. Het onderwijs levert hiermee een extra bijdrage aan een gezonde leeromgeving voor leerlingen en studenten.

Helder op school
Simone Onrust & Marianne Maat

Als kinderen in de puberteit komen, beginnen zij zich langzaam los te maken van hun ouders. Dit proces gaat gepaard met gedragsveranderingen en de ontwikkeling van nieuwe interesses. Veranderingen in de hersenen en hormoonhuishouding zorgen voor een toenemende behoefte aan nieuwe en spannende ervaringen. Hierdoor leren adolescenten steeds meer op eigen benen staan. Deze ontwikkeling heeft echter ook tot gevolg dat zij vaker riskant gedrag vertonen, zoals roken, alcohol drinken en het gebruik van drugs. En dit is niet zonder gevaar. Middelengebruik op jonge leeftijd is een belangrijke voorspeller voor problematisch middelengebruik en verslaving op latere leeftijd. Op de kortere termijn kan middelengebruik bovendien leiden tot slechtere schoolprestaties, verzuim en schooluitval.

Hoe een breakdown zorgt voor transformatie
Saskia de Boer

Op het eerste gezicht is er niets aan mij te zien. Nu niet en destijds ook niet. Ik durf daarom te beweren dat geen mens aan de buitenkant kan zien dat ik jarenlang in een eenzame oorlog verwikkeld ben geweest met een verslaving aan alcohol en drugs. In de jaren dat ik controle verloor over drank en drugs, woonde ik in een huis van vier ton in de binnenstad van Haarlem en werkte ik als leidinggevende in een corporate organisatie. Niks aan de hand dus.

---

Ondersteunde communicatie
Stijn Deckers

Naar schatting zijn er in Nederland meer dan een half miljoen mensen die niet of nauwelijks (meer) kunnen praten of schrijven. Oorzaken kunnen zijn ziekte, ongeval, aangeboren stoornissen of syndromen en de combinaties hiervan. Het zijn vaak kinderen en jongeren met een communicatief meervoudige beperking (CMB) die terecht kunnen bij de specialisten van behandelcentrum Milo. Bij mensen met CMB gaat een taalontwikkelingsstoornis of ernstig gehoorverlies samen met een verstandelijke beperking, al dan niet met motorische stoornissen en gedragsproblemen. Zij hebben ondersteunde communicatie nodig om hun ‘stem’ te laten horen.

Tess is klaar voor het voortgezet onderwijs
Jan van Balkom

Voor de geboorte was al vastgesteld dat Tess een klompvoetje had. De eerste jaren van haar leven betekende dat gips en een brace. “Mede daardoor haalde Tess haar motorische mijlpalen niet. De kinderarts verwees haar door naar de neuroloog en net na haar eerste verjaardag werd de diagnose ‘bilaterale perisylvische polymicrogyrie’ gesteld”, legt Ellen Boskamp, de moeder van Tess, uit. “Het is een zogeheten aanlegstoornis, die bij Tess het minder functioneren van haar linkerarm en linkerbeen tot gevolg heeft. Daarbij heeft ze ook een spraaktaalstoornis, psychomotore ontwikkelingsachterstand en hypermobiliteit.”