E-BOOK OOP 62 (1)

Inhoud van dit nummer

Orthoblog: Landelijk Doelgroepenmodel
Anna M.T. Bosman

Volgspot: Focus op rekeninhoud in de pabo-opleiding
Hans van Luit

In Memoriam Anton Došen
Filip Morisse

Psycho-educatie voor kinderen met een ADHD-classificatie
Evaluatie van de effectiviteit van een psycho-educatiegroep
Anneloes M. Vree & Sylke W.M. Toll

Hoewel psycho-educatie een eerste stap is in de behandeling van ADHD, is er nog maar weinig bekend over de effectiviteit van het aanbod psycho-educatie. ‘ADHD psycho educatiegroep (9-12 jaar)’ is een groepsaanbod voor kinderen van 9-12 jaar met een ADHD-classificatie, dat in dit onderzoek onderzocht werd op effectiviteit. In deze pilotstudie werden 32 kinderen met ADHD (8-12 jaar) gevolgd tijdens en na een psycho-educatiegroep voor ADHD. Primaire uitkomstmaten waren de symptomen van ADHD, de kennis over ADHD bij de kinderen, de hoogte van het zelfbeeld; alle gerapporteerd door de ouders en de kennis over ADHD gerapporteerd door de kinderen zelf, beoordeeld voor en na de interventie. Multivariate variantieanalyses toonden aan dat de psycho-educatiegroep een positieve verbetering gaf op de totale score van ADHD-gedrag (een afname van symptomen) en op kennis over ADHD. Daarnaast was er een positieve significante verbetering op het zelfbeeld gerapporteerd door ouders over het kind. Of de ouders parallel een oudertraining volgden, had geen invloed op de uitkomsten. Ook het gebruik van medicatie of de mate van ernst van de ADHD-symptomen was niet betekenisvol van invloed. Dit onderzoek laat zien dat een psycho-educatiegroep voor kinderen (8-12 jaar) met een ADHD-classificatie effectief kan zijn in het verminderen van ADHD-symptomen, het vergroten van de kennis over ADHD en het verbeteren van het zelfbeeld. Het parallel volgen van een oudertraining door ouders of het gebruik van medicatie bij start van de groep droeg niet betekenisvol bij aan de uitkomsten.

Kwaliteit van leven en kenmerken van jongeren, instellingen en sociaal klimaat in de residentiële jeugdhulp
Jonathan D. Leipoldt, Erik J. Knorth, Annemiek T. Harder, Nanna S. Kayed & Tormod Rimehaug

Eerder onderzoek laat zien dat het ‘sociaal klimaat’ (SK) belangrijk is voor het dagelijks leven van jeugdigen die verblijven in instellingen voor residentiële zorg en behandeling (RZB). Niettemin is er weinig bekend over de wijze waarop sociaal klimaat in een heterogene RZB-populatie kan bijdragen aan een als positief ervaren ‘kwaliteit van leven’ (KvL). In dit onderzoek is daarom onderzocht hoe kenmerken van RZB-instellingen en van opgenomen jeugdigen samenhangen met SK en KvL. Wij hanteerden een personen- en variabelen gecentreerde benadering in een cross-sectioneel design met een steekproef van 400 adolescenten (12-23 jaar) in Noorse instellingen voor jeugdzorg. Voor twee typen RZB instellingen en vier subgroepen jeugdigen werden met behulp van Structural Equation Modelling (SEM) verbanden onderzocht met de (latente) variabelen SK en KvL. Zowel directe als indirecte effecten werden bestudeerd. In alle subgroepen van jeugdigen waren er verbanden met beide variabelen: jeugdigen met gezinsproblemen, jeugdigen in een crisissituatie, en jeugdigen met een migratieachtergrond scoorden alle drie hoger op SK en KvL in vergelijking met de vierde subgroep, jeugdigen met ernstige problemen. Voorts bleek dat SK het verband bij twee subgroepen – de ‘crisisgroep’ en de ‘migrantengroep’ – met KvL medieerde. Voor instellingsmedewerkers is het van belang te weten dat een positief sociaal klimaat voor jeugdigen met ernstige problemen kan helpen hun kwaliteit van leven te verbeteren. In toekomstig longitudinaal onderzoek zou nagegaan moeten worden welke verbanden te vinden zijn met de kwaliteit van leven die voormalige RZB-cliënten ervaren op de langere termijn.

Boekbesprekingen